Rozdział 9 ,, Czas "

- Alex to odpowiedzi! 

 Powolnym krokiem skierowałem się do profesora Ententi. Ma bardzo dziwne nazwisko, ale podobno w górach na wschodzie to normalne. Jednak nie tylko nazwisko ma dziwne ubiór także. Dzisiaj na przykład ubrał wielki kapelusz, pomarańczową marynarkę, spodnie w kratę oraz za duże brązowe buty lecz pomimo wszystko to jeden z lepszych nauczycieli w tej placówce. Przynajmniej on nie ukrywa przed wszystkimi, że wszystko jest dobrze. Jest szczery. Dzięki nie mu połowa szkoły w miarę możliwości orientuje się co się dzieje na świecie.

 - Dobrze najpierw odpowiedź ustna, a później rozwiążesz test na tablicy - gdy to powiedział na ławkach zaczęły pojawiać się kartki z zadaniami. Nie miałem czym się martwić. Byłem jednym z lepszych. Choć nie koniecznie lubię ten przedmiot. Magia Roślin.- Wymieć pięć zakazanych ziół oraz dlaczego są niedozwolone

 - Eleosa,Gimmetr, Acet, Haitr...... Emm i Terent. Zakazano ich hodować, zbierać, ponieważ są niebezpieczne dla środowiska, dlatego że posiadają większą moc niż my.

 - Odpowiedziałeś na to jak dziecko z przedszkola i stać Cię na więcej, ale nie mam zamiaru marnować na Ciebie czas lecz następnym razem Ci nie odpuszczę. Podejdź do tablicy i rozwiąż ją.                 

                                             *-*-*-*-*-*-*-*

 - Za kare zrób sto pompek 

- Ale panie trenerze... 

- Sto pięćdziesiąt

 - Ale.... 

- Dwieście

 - A Kamil? 

- Dwieście pięćdziesiąt.... Żelatyna? 

- Tak

 - A co ma z nim być? 

- Nooo on też w tym uczestniczył 

 Znowu się wpakowali kłopoty. To moi przyjaciele są dla mnie jak bracia lecz mam czasem ochotę ich udusić. Cały czas łamią regulamin szkoły i za każdym razem ich przyłapują. Wymyśli sobie, że złamią każdy regulamin, a tych punktów jest z ponad sto. Niestety oni szybko nie odpuszczą.... 

                                                  *-*-*-*-*-*-*-*

 Siedzę właśnie na lekcji przepowiedni. Są to bardzo ciekawe oraz niezrozumiałe zajęcia. Szkoda tylko, że odbywają się bardzo rzadko. I nie, nie raz w tygodniu lecz raz na miesiąc albo nawet dłużej. U mnie w Akademii Wschodniej jest inaczej niż w szkołach na ziemi. Wiem to, ponieważ kiedyś jak odwiedzaliśmy z rodziną babcie albo ciocie to bawiłem się tam z dziećmi i mi naopowiadali jak tam jest.

 - Panie Aleksandrze? Aleksandrze? Alex?!

 - Umm... Tak?

 - Właśnie pojawiły się na kuli nowe słowa. Chciałbym abyś je przeczytał oraz powiedział jak je rozumiesz. 

 No tak, na każdej lekcji pojawiają się słowa albo na wielkiej kuli pośrodku klasy gdzie naokoło niej są poustawiane krzesła z pojedynczymi ławkami, albo na dużej tablicy obok biurka Spowiednika czyli nauczyciela zajęć przepowiedni pana Marka. To jest jeden z profesorów do którego mówi się po imieniu, a nie po nazwisku. Zaczełem czytać:   

                                                                        Leci, leci czas                                                                                                                                                                          blisko nas                                                                                                                                                                               Leci, leci                                                                                                                                                                                     i mija nas                                                                                                                                                                             Leci, leci                                                                                                                                                                                    dotyczy nas                                                                                                                                                                       Leci , leci                                                                                                                                                                                  cały czas                                                                                                                                                                             Leci, leci                                                                                                                                                                    i nie zatrzymuje nas

 - Hmm.... Dobrze, siadaj Alex. Ma może ktoś pomysł co może to oznaczać? Zapraszam do wzięcia udziału w dyskusji.

I tak minęła reszta czasu. Czasu, który tak szybko mija.  

----------------
Witam Was po długiej nie obecności. Rozdział nie sprawdzony więc mogą pojawić się błędy. Ostatnie 5 zdań tzn wypowiedź jednego z bohaterów oraz ta końcówka to będę musiała je poprawić, żeby nie były pogrubione. Niestety jestem na telefonie i z niewiadomych mi powodów nie mogę przełączyć z pogrubionych liter na normalne. Aaa i przepowiednia, która wyszła słabo, ale ma związek w całym opowiadaniu specjalnie jest taka krzywa.

Pozdrawiam serdecznie 

alek-sandra

Rozdział 8 ,, Wszystko wydaję się jak dawniej ''

Skończyło się. Męka się skończyła. Ale ja nie wiedziałam, że podczas snu można cierpieć. Chciałam się wybudzić, ale nie mogłam. To było straszne. Te głosy takie przerażające, ale czy się bałam? Nie, nie bałam się ich. Wiedziałam, że nic mi nie zrobią, bo jestem im potrzebna, ale nie tylko ja. Można powiedzieć, że ten koszmar dał mi dużo do myślenia. Tak dużo pytań. Tak wiele ich się nazbierało, ale jedno jest najważniejsze jak ja mam im pomóc? Co zrobić? Jak zrobić?

Spojrzałam na telefon. Okazało się, że jest godzina trzecia w nocy. Postanowiłam jeszcze się zdrzemnąć.

                                                             *-*-*-*-*-*-*

Obudziłam się. Byłam zadziwiająco wyspana. Pierwszy raz od dowiedzenia się prawdy. Chciałam wstać z łóżka, ale było zadziwiająco szerokie. Otworzyłam moje zamknięte oczy. Okazało się, że leże na podłodze. Zaczęłam się śmiać. Nagle do mojej sypialni weszła przerażona ciocia, a jak mnie zobaczyła to wyraźnie się uspokoiła i sama wybuchła śmiechem. Gdy się uspokoiłyśmy zapytałam co jest powodem jej nagłego wtargnięcia do mojego królestwa. Odpowiedziała, że usłyszała niepokojące dźwięki i myślała, że coś mi się stało. W tym momencie byłam oburzona, że niby dziwnie się śmieję. Udawałam obrażoną, powiedziałam foch i poszłam do łazienki. Umyłam się, rozczesałam włosy, które zostawiłam rozpuszczone i wróciłam do pokoju by poszukać czegoś do ubrania. Oczywiście nie mogłam się zdecydować. W końcu nałożyłam na siebie krótkie niebieskie spodenki i biały crop top z napisem. Udałam się do salonu. Usiadłam na skórzanym, jasnym narożniku, który stał naprzeciwko telewizora. Za nim była brązowa ściana, a reszta ścian w pokoju dziennym była biała oprócz jeszcze kominka, który także był w kolorze brązu. Przed kanapą była czarna ława. Z kuchni usłyszałam głos chrzestnej, żebym do niej przyszła i odebrała swoje śniadanie, którym były tosty. Gdy zjadłam dałam talerz do zmywarki i udałam się w stronę drzwi wejściowych. Krzyknęłam cioci, że wychodzę. Wzięłam jeszcze szybko nerkę*, a do niej spakowałam telefon, jakieś drobne i gumy do żucia. Wyszłam z domu. Stety lub niestety historia lubi się powtarzać....

nerka- mała torba zapinana na pasie?

                                     ---------------------------------------------------------------
Dawno mnie nie było, ale mam nadzieję, że ktoś jeszcze to czyta.
pozdrawiam
alek-sandra

Rozdział 7 ,, A może jednak'' cz. 2

( Karolina ciąg dalszy snu)

 Ten koszmar miał się już skończyć lecz on jeszcze trwał.
Znajdowałam się w miejscu gdzie nic niema.
Jestem w czarnej dziurze. Zagłębiałam się w nią coraz bardziej i bardziej lecz wszystko się nagle zatrzymało. Rozbłysło światło.
Niespodziewanie pojawiły się przeróżne stwory, które po chwili zniknęły.
Znów zapanowała ciemność. Niestety na tym się nie skończyło. Usłyszałam głosy.
Zlewały się ze sobą, ale ja je odróżniałam. Rozumiałam każde słowo. Głowa mnie bolała. Każde zdanie było jak ostrze wbijane w ciało.

                                                            *-*-*-*-*-*-*-*

                                                      Tajemnica Tajemnicą
                                                          Miłość Miłością
                                                Przeznaczenie Przeznaczeniem
                                                      Które zostanie spełnione

                                                            *-*-*-*-*-*-*-*    

                                                                   Wojna
                                                                 Demony
                                                                Amulety
                                                                Śmierć

                                                            *-*-*-*-*-*-*-*

                                                         Śmierć nadchodzi
                                                  Śpieszcie się śmiertelniczki
                                                            Czas ucieka
                                              A my dłużej czekać nie możemy

                                                        *-*-*-*-*-*-*-*

                                             Dobro i zło zwalczą śmierć 
                                                       Śpieszcie się

                                                       *-*-*-*-*-*-*-*

                                                 Księga czeka nie otwarta
                                             Tajemnica czeka w niej nieznana
                                                         Śpieszcie się

                                                        *-*-*-*-*-*-*-*

                                                    Zegar, Wskazówka 
                                                        Czas ucieka
                                                       Śpieszcie się

                           --------------------------------------------------------
Strasznie dawno mnie tu nie było. Strasznie was za to przepraszam. Rozdział miałam już dawno gotowy, ale mi się nie spodobał więc go usunęłam i napisałam nowy. Moim skromnym zdaniem jest lepszy od tamtego. Mam nadzieję. że ktoś tu jeszcze jest.
Bardzo dziękuję już za 1000 wyświetleń. Dla was pewnie to mało, ale dla mnie naprawdę dużo to znaczy.

alek-sandra