Zastanawiałeś się kiedyś jak twoje życie zmienia przez dwa wisiorki?
Karolina, gdy zawiesiła je na szyi nie miała pojęcia jak to się skończy.
Nikt nie przepuszczał, że dobro i zło złączą się razem, żeby uchronić świat przed śmiercią.
Tu gdzie żyjemy Karolina to normalna nastolatka, a w świecie obok jest posiadaczką amuletów i zaklinaczką smoków. Będzie musiała pokonać swój strach, który jest jej największym wrogiem.
Karolina, gdy zawiesiła je na szyi nie miała pojęcia jak to się skończy.
Nikt nie przepuszczał, że dobro i zło złączą się razem, żeby uchronić świat przed śmiercią.
Tu gdzie żyjemy Karolina to normalna nastolatka, a w świecie obok jest posiadaczką amuletów i zaklinaczką smoków. Będzie musiała pokonać swój strach, który jest jej największym wrogiem.
---------------------
Data: 4.07.2004
- Amando musimy uciekać! -Powiedział mężczyzna na oko wyglądający na trzydzieści lat
-Gdzie chcesz uciekać? Przecież nigdzie nie będziemy bezpieczni. -Odpowiedziała kobieta która tuliła 4-letnią dziewczynkę
- Trzeba spróbować...
Pociągną ją za rękę i poprowadził w stronę szafy. Wpisał hasło: 5389. Niespodziewanie pojawiło się magiczne przejście. Rodzina weszła do niego. Znaleźli się w tajemniczym pokoju. Weszła do niego kobieta o długich blond włosach, a gdy zobaczyła gości na jej minie pojawiła się ulga, zaniepokojenie i szczęście. Podeszła do nich i powiedziała:
-Dobrze, że nic wam się nie stało...
--------------------
Laura nie ma i nie miała łatwego życia. Nigdzie nie mieszkała dłużej niż rok. W końcu miała zamieszkać gdzieś na stałe. Wszystko sobie już zaplanowała, ale nie miała w planach sekretu, który matka ukrywała przed nią piętnaście lat. Czy to będzie koniec niespodzianek? Czy poradzi sobie z nową sytuacją?
-------------------
4.07.2004
Toczyła się wojna. Na polu słychać było straszne huki. Dobro przegrywało. Było trzeba uciekać. Ratować to co jeszcze zostało, a nie został prawie nic.
Pod ziemią w tajnym korytarzy mężczyzna pocałował w czoło małą dziewczynkę, która spała. Wiedział, że jeśli wyjdzie z kryjówki nigdy więcej nie zobaczy córki, ale nie miał wyboru. Złożył kiedyś obietnice, że zawsze będzie walczył za rodzinę, za plemię, ojczyznę... Za dobro. Dziewczynka obudziła się.
- Tatusiu gdzie idziesz?
- Śpij córeczko, idę tylko zobaczyć co się dzieję na polu i pomóc kolegom- odpowiedział, ale ona nie była głupia. Choć była mała wiedziała, że toczy się wojna. Dużo mówili o tym, gdy jeszcze przed wakacjami chodziła do przedszkola.
- Ale wrócisz do mnie prawda?
- Oczywiście, że wrócę do mojej księżniczki, a teraz idź już spać. - Popatrzył ostatni raz na córkę i poszedł spełnić obietnicę.
Nigdy już nie wrócił.
Witam!
OdpowiedzUsuńWidzę, że blog jest dopiero w trakcie tworzenia, jednak radzisz sobie całkiem nieźle ; ) Jeśli chodzi o Prorok… Sama historia zapowiada się ciekawie. Z opisu dowiadujemy się paru istotnych rzeczy. Interesuje mnie, jakim miejscem będzie ten „świat obok”. Zapewne znacznie różni się od naszej rzeczywistości ; )
Jeśli mogę coś podpowiedzieć, to myślę, że warto popracować nieco nad samymi opisami, zarówno miejsca, gdzie dzieje się akcja, jak i postaci, żeby intensywniej wprowadzić czytelnika w stworzony przez Ciebie świat. To jednak dopiero początek, więc zobaczymy jak dalej będzie rozwijać się historia ^_^
Jeszcze trochę o stronie technicznej. Na przykład w ostatnim akapicie w pierwszym wyrazie, zjadłaś literkę „ł”. Powinno być „pociągnął”. Jeśli chodzi o pisanie wieku bohatera – warto byś robiła to słownie, zamiast liczbą. I jeszcze podpowiem, że na końcu dialogu, przed myślnikiem, nie stawiamy kropek.
Zauważyłam kilka błędów ortograficznych w linkach strony, np. w zakładce „Bohaterowie” – piszemy przez samo „h”, czy w opisie Twojej osoby, wyraz „oprÓcz” : ) To dwa, które najbardziej rzuciły mi się w oczy. Ale jak wiadomo – ten się nie myli, kto nic nie robi ; )
A więc, droga Autorko – pisz, pisz i jeszcze raz pisz, ponieważ ćwiczenie czyni mistrza : ) Ja oczywiście, będę zaglądać, by być na bieżąco. Czekam na kolejny rozdział!
Ps. Też uwielbiam konie. Kiedyś, w wakacje, pracowałam w stadninie i to były naprawdę piękne dwa miesiące : )
Pozdrawiam serdecznie!
Dziękuję Ci bardzo, że do mnie zaglądnęłaś. Bardzo liczę się z twoją opinią.Jeśli chodzi o błędy ortograficzne to postaram się je poprawić i w następnych rozdziałach już ich nie robić.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam i dziękuję za komentarz.
Prorok udany chociaż moim zdaniem mogłabyś go trochę rozwinąć, bo niektóre zdania są "masłem maślanym". Ogólnie myślę, że warto by coś jeszcze dodać. ;)
OdpowiedzUsuńAle fabuła zapowiada się bardzo ciekawie, będę obserwować Twojego bloga. ;)
Pozdrawiam, KatieKate.
Ps. pojawił się nowy rozdział na blogu. :)
Pozwolę się podczepić pod ten komentarz, bo zgadzam się z nim całkowicie. Prorok intryguje, a fabuła zapowiada się bardzo ciekawie, jednak gdyby delikatnie go rozbudowała, to robiłby on jeszcze większe wrażenie ^^
Usuńhttp://be-here-now-and-forever.blogspot.com/p/do-poczytania.html
Dziękuję za komentarz. Zaraz twój rozdział przeczytam. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńHej ,początek mi się podoba naprawdę ,zaraz się wezmę za 1 Rozdział.
OdpowiedzUsuńSuper, że Ci się prorok podoba. Mam nadzieję, że reszta rozdziałów też wzbudzi w tobie pozytywne uczucie
OdpowiedzUsuńPozdrawiam